Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Συνδικαλισμός, το ΚΚΕ και το αόρατο αγγούρι


Δεν είναι τυχαίο το ότι το δικαίωμα στον συνδικαλισμό αναφέρεται στην διακήρυξη του ΟΗΕ για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Πιθανότατα στην Ελλάδα ακόμη και σήμερα, πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν το γιατί. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Ο ένας είναι γιατί στην χώρα αυτή τα τελευταία 25 χρόνια περίπου, τις σκληρότερες δουλειές τις κάνουν μετανάστες - συχνά χωρίς χαρτιά και δικαιώματα. Για τον άλλο λόγο (που είναι φυσικά οι εργατοπατέρες καρεκλοκένταυροι) θα μιλήσω παρακάτω.
Ωστόσο τώρα που η ευχή της ακροδεξιάς (που πλέον κυβερνά και κάνει αντιπολίτευση ταυτόχρονα) γίνεται πραγματικότητα και σιγά σιγά δίνουμε "δουλειά στον Ελληνα εργάτη", τώρα που όλο και περισσότερες ελληνίδες αναγκάζονται να εργαστούν σε πορνεία (που αυξήθηκε κατά ...1500%), τώρα που όλο και περισσότερες επιχειρήσεις ζητάνε εργαζόμενους-δούλους, ίσως αρχίσουμε σιγά σιγά να κατανοούμε γιατί ο συνδικαλισμός είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος, αφού ακόμη η "καβάτζα" της οικογενειακής στέγης κρατάει για πολύ κόσμο και έτσι οι χιλιάδες άνεργοι ή χαμηλόμισθοι δεν μετατρέπονται αμέσως σε άστεγους (αν και όχι για πολύ ακόμη). Όπως και να 'χει, κάποια στιγμή είτε εμείς, είτε τα παιδιά μας, θα καταλάβουμε καλά γιατί είναι σημαντικό δικαίωμα η οργάνωση και αντίσταση απέναντι στην αυθαιρεσία του εργοδότη. Θα καταλάβουμε επίσης γιατί οι μικρόψυχες συντεχνιακές διεκδικήσεις των κομματόσκυλων (γαβ!) εργατοπατέρων (και εργατομανάδων) που διέσυραν επί δεκαετίες την έννοια του συνδικαλισμού, δεν θα έπρεπε να μας οδηγήσουν να ακολουθήσουμε την συνταγή του Μπουμπούκου "πονάει κεφάλι - κόψει κεφάλι". Θα καταλάβουμε δηλαδή, γιατί δεν πρέπει η δικαιολογημένη αηδία μας προς τους συνδικαλιστές-καρεκλοκένταυρους να μας οδηγήσει στον κυνισμό, γιατί δηλαδή δεν πρέπει να δεχθούμε πως πρέπει να "πέσουν κεφάλια" - γιατί μαντέψτε ποια κεφάλια θα πέσουν πρώτα (αναξιοκρατικά βεβαίως βεβαίως).

Και καλά όμως οι γαλαζοπράσινοι εργατοπατέρες που φιλοδοξούσαν να διακριθούν στο σπορ της κομματικής αναρρίχησης (σα τους κρατικούς πίθηκους του Νίτσε). Το "κόμμα των εργατών", το ΚΚΕ που υποτίθεται πως στηρίζει τον συνδικαλισμό, πως είναι δυνατόν να μην στηρίζει την απεργία των δασκάλων, τώρα που για να το θέσω επιστημονικά, μας έχουν πάρει και τα σώβρακα? Είναι μια άτυχη δήλωση, μια ας πούμε ακόμη πατάτα? Ή κάτι πιο συστηματικό? Λοιπόν μερικές απλοϊκές απορίες που κάνουν τους οπαδούς του ΚΚΕ να συνοφρυώνονται (προβοκάτορας!), είναι οι εξής: Γιατί αντιμετωπίζονταν εχθρικά οι απεργίες στην ΕΣΣΔ και πως αυτό ήταν ανεκτό από ένα "κόμμα εργατών"? Στον "ριζοσπάστη" όταν γίνονται απολύσεις το σωματείο των εργαζομένων ενθαρρύνεται να απεργήσει?

Αντί απαντήσεων, να αναφέρω ένα κατά τη γνώμη μου χαρακτηριστικό περιστατικό.
Πριν κάμποσα χρόνια, νομίζω ήταν περίπου το 2007, σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες στην Ελλάδα, προτάθηκε από τους συνδικαλιστές της πασκε/δακε το εξής κορυφαίο: Αντί να γίνουν απολύσεις, να δεχθούν οι υπάλληλοι "εθελοντικά" να περικοπεί το δώρο Χριστουγέννων (!) ώστε από τα λεφτά που θα εξοικονομούσε η εταιρία, να παραμείνουν οι εργαζόμενοι που προτάθηκαν για απόλυση. Από νομικής άποψης, ένας εργοδότης είχε την δυνατότητα να καθυστερήσει να καταβάλει τον μισθό, όμως στην περίπτωση του δώρου τα πράγματα ήταν πολύ πιο αυστηρά. Επομένως, εάν αυτή η πρόταση γινόταν αποδεκτή από το σωματείο των εργαζομένων, θα αποτελούσε νομικό προηγούμενο με απρόβλεπτες συνέπειες. Θυμίζουμε πως ακόμη η κρίση (και η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα) δεν είχε την ένταση που βιώνουμε σήμερα. Για πρώτη φορά λοιπόν στην ιστορία της εταιρίας, ψηφίστηκαν μαζικά οι αριστερές παρατάξεις, ενώ η συμμετοχή στις εκλογές ήταν εντυπωσιακή. Συγκεκριμένα, το άθροισμα των ψήφων για την παράταξη "Γένοβα" και των συνδικαλιστών του ΚΚΕ, αρκούσε για να εκλεγεί πρόεδρος του σωματείου (για πρώτη φορά) που δεν ανήκε στις παρατάξεις που ελέγχονταν από το πασοκ και την ΝΔ. Προς τιμή τους, οι εκπρόσωποι της "Γένοβας" μόλις διαπίστωσαν την ευκαιρία ανακοίνωσαν πως σαν ένδειξη καλής θέλησης, ότι θα ψήφιζαν για το προεδρείο όποιον/α πρότεινε η παράταξη του ΚΚΕ. Τι λέτε λοιπόν να έκαναν οι συνδικαλιστές του "κόμματος του λαού"? Μα φυσικά αρνήθηκαν κάθε συνεργασία - ακόμη και με τους απολύτως κολακευτικούς όρους (θα ψηφίσουμε όποιον προτείνετε) της "Γένοβας". Δεν κατέβασαν καν υποψήφιο, μην τυχόν και υπάρξει οποιαδήποτε συνεργασία με τους "άλλους". Τυχαίο? Δε νομίζω. Ένα συγκεντρωτικό κόμμα που απέχει από τα πάντα αν δεν ελέγχεται απόλυτα από αυτό (ακόμη και από τα αντιφασιστικά μέτωπα που περιλαμβάνουν από απολίτικους κατοίκους στις γειτονιές μέχρι δημοκράτες κάθε πολιτικής απόχρωσης), δε θα μπορούσε να αντιδράσει αλλιώς.

Όσο για το αγγούρι που αναφέρω στον τίτλο μην το ψάχνετε, είναι αόρατο. Σίγουρα θα το καταλάβετε όμως κάποια στιγμή...

10 σχόλια:

  1. το αργήσαμε, αλλά το πετύχαμε!
    κάπου πήρε το μάτι μου και αυτό:
    "ΠΑΜΕ: Συλλαλητήριο τη Δευτέρα ενάντια στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :) Ευχαριστώ! Το ΚΚΕ όταν θέλει κατεβάζει πολύ κόσμο στον δρόμο - σε αντίθεση με άλλα μεγάλα αριστερά κόμματα.. Όμως τέτοια απομόνωση δεν έχουν ούτε οι ερημίτες στο άγιο όρος.. Έπρεπε λόγου χάρη να φάει χαστούκια σε λάιβ τηλεοπτικό χρόνο βουλευτής τους, για να καταλάβουν ότι εδώ και μια δεκαετία βρίσκεται σε άνοδο ένα ανοιχτά ναζιστικό κόμμα και να δραστηριοποιηθούν κάπως (ξεχωριστά από τους υπόλοιπους πάντα)..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί είπε ΟΧΙ το ΠΑΜΕ στην ΟΛΜΕ; Που πηγαίνουν τους καθηγητές;
    http://giorgossarris.blogspot.gr/2013/05/blog-post_12.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λοιπόν όταν διάβασα την ανάρτηση-εξήγηση (γιατί είπε "όχι" το ΠΑΜΕ), αρχικά μου φάνηκε εύλογη. Όμως φέρνοντας στο νου μου την γενικότερη συμπεριφορά τους απέναντι σε άλλες οργανώσεις και πρωτοβουλίες, αρχίζω και αμφιβάλω... Για παράδειγμα με την ίδια λογική, θα μπορούσε να πει κάποιος πως καλύτερα οι λιμενεργάτες να μην κλείσουν τα λιμάνια - αλλά να περιμένουν την συναίνεση και άλλων σωματείων. Από ότι ξέρω, κάτι τέτοιο δεν έγινε σε αυτή την περίπτωση. Η αλήθεια είναι πως δεν εμπιστεύονται *καμιά* άλλη συλλογικότητα εκτός από το κόμμα τους. Έτσι, αφού ελέγχουν τους λιμενεργάτες, μπορούν να προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Εάν είχαν μαζί τους την πλειοψηφία των καθηγητών, θα έκαναν ακριβώς το ίδιο. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που ανέφερα στο κείμενο.

    Ένα παντελώς άσχετο θέμα - αλλά νομίζω ενδεικτικό του πόσο οπισθοδρομικές είναι οι αντιλήψεις του κκε, είναι η στάση του απέναντι "στα ναρκωτικά" (μιλάω πάντα για τη στάση του κόμματος και όχι για μεμονωμένα άτομα - αφού υπάρχουν άνθρωποι πολύ αξιόλογοι - πχ ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος στο παράδειγμα που ανέφερα ήταν εξαιρετικά καταρτισμένος και έξυπνος άνθρωπος). Λένε πως είναι ενάντια σε *όλα* τα ναρκωτικά - μα αυτό είναι βλακωδέστατη δήλωση, μιας και προφανώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Μια χαρά πίνουν και καπνίζουν προϊόντα που περιέχουν εθιστικές ουσίες με εξαιρετικά επιβλαβείς ιδιότητες. Είναι ενάντια στις στις ουσίες εκείνες που το κράτος, για διάφορους ιστορικούς λόγους (και χωρίς επιστημονική στήριξη) έχει χαρακτηρίσει ως παράνομα. Ένας ας πούμε μουσουλμάνος που δεν καπνίζει και δεν καταναλώνει αλκοολ, πράγματι είναι ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά (η πιο σωστά, ενάντια στις ουσίες που επηρεάζουν το θυμικό). Το κκε όμως δεν είναι. Δηλώνει πως είναι, απλά για να χαϊδέψει τα αυτιά συντηρητικών ανθρώπων...

    Νομίζω πως αυτό κάνει και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτό και ταυτόχρονα επιμένει στην δράση μόνο όποτε έχει τον πλήρη έλεγχο. Γιατί αυτοί (μόνο) ξέρουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. είναι προφανώς κολλημένοι συντηρητίκλες, που θέλουν να έχουν τον έλεγχο, για νη μην μιλήσω για "αποκαταστάσεις" κλπ. Σίγουρα όμως θέλουν να κυβερνήσουν με λαϊκή εξουσία, κάτι που ποτε δεν κατάλαβα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. :) από ώρα έχω μαύρα μεσάνυχτα. Τουτέστιν μένουμε Ελλάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Robopsychologist, δεν είναι αληθές ότι το ΚΚΕ δεν στήριξε την απεργία των καθηγητών, όπως λες στην 2η παράγραφο, το ΠΑΜΕ την 30/4 ανακοίνωσε: Να προκηρυχτεί 48ωρη Απεργία στις 14 και 15 Μάη. Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ τη 2η μέρα της απεργίας (15 Μάη) για την εκτίμηση της κατάστασης. Να παρθεί υπόψη το επίπεδο της συμμετοχής στην απεργία, οι αγωνιστικές διαθέσεις, για να καθοριστεί η μορφή και η κλιμάκωση του αγώνα. Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ στις 18 Μάη.

    Λογική στάση μου φαίνεται.
    Ξεκινάμε απεργία πριν τις πανελλαδικές,εκτιμάμε την κατάσταση,και συνεχίζουμε ή σταματάμε.

    Διονύσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Dennis: "Στήριξε" την απεργία σε ασυμφωνία με όλους του άλλους. Όχι τόσο γιατί υπήρχε λόγος (πιστεύω), όσο γιατί έπρεπε να τραβήξει τον δικό του δρόμο. Πιστεύω πως αν όλοι οι άλλοι έλεγαν "οκ, να συμφωνήσουμε με το κκε", τότε θα άλλαζαν ξανά γνώμη για να μην έχουν παράλληλη δράση με κανέναν - όπως έγινε στο παράδειγμα που αναφέρω με τους συνδικαλιστές. Γιαυτό άλλωστε ταιριάζει το μουστάκι του Στάλιν στην Αλέκα :P

      Προσωπικά διαφωνώ σε χίλια πράγματα και με τους άλλους που στήριξαν την απεργία από την πρώτη μέρα (για να την "πουλήσουν" στη συνέχεια οι εκπρόσωποί τους). Δε θέλω να τους υπερασπιστώ σε καμία περίπτωση. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η αριστερά είναι χίλια κομμάτια ενώ μας έχουν πάρει και τα σώβρακα. Δηλαδή το ανέκδοτο που λένε για τους τροτσκιστές (πως πέθανε ο τελευταίος τροτσιστής? Διασπάστηκε), ισχύει για όλη την Αριστερά. Το κκε πρωταγωνιστεί στην λογική της απομόνωσης νομίζω. Δεν συμμετέχει σε τίποτα που δεν ελέγχει απόλυτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα αντιφασιστικά μέτωπα: Είμαστε από τις λίγες χώρες που έχουν ένα απροκάλυπτα ναζιστικό κόμμα με τέτοια ποσοστά, κάνουν τακτικές επιθέσεις και μάλιστα δολοφονούν εν ψυχρώ ανθρώπους (όπως τον άτυχο Lugman στα Πετράλωνα πριν μερικούς μήνες - μια από τις λίγες περιπτώσεις που υπήρξε σύλληψη, χάρη στην βοήθεια ενός περαστικού ταξιτζή). Παρ'όλα αυτά, ενώ άνθρωποι δημοκράτες από κάθε πολιτική απόχρωση συμμετέχουν στις αντιφασιστικές πρωτοβουλίες στις γειτονιές (ακόμη και δεξιοί), το κκε κάθεται μόνο του στη γωνία και δεν παίζει με τα άλλα παιδάκια. Ούτε καν συζητάει, μόνο κοιτάει αλλού μουτρωμένο και περιμένει να το ακολουθήσει ο λαός...

      Διαγραφή