Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Περιμένοντας την επόμενη κραυγή

Έχω ακούσει αρκετά άτομα τα οποία έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση, να μιλάνε για τον όχλο που ήταν συγκεντρωμένος στο σύνταγμα. Θα μου πεις εσύ δεν είδες ποτέ φασίστες εκεί? Δεν είδες άλλους κάφρους που ήρθαν διψασμένοι μονάχα για μια ακόμη αναμέτρηση με την καταστολή - αντί να πάνε πχ στο γήπεδο? Ναι, τους είδα και μίλησα και με κάθε καρυδιάς καρύδι... Όμως παρατήρησα πως η συντριπτική πλειοψηφία συμφωνούσε με κάποια λιγοστά αιτήματα: Όπως πχ την σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου. Πως και δεν μπόρεσε να συντονιστεί ο κόσμος και να διεκδικήσει τουλάχιστον ένα ελάχιστο κοινό αίτημα? Κοντολογίς (έχει πλάκα αυτή η λέξη), τι μετατρέπει τον κόσμο σε όχλο και αντίστροφα?