Ο Αναρχικός Τραπεζίτης

Τον Πεσόα τον γνώρισα διαβάζοντας “το βιβλίο της ανησυχίας”. Μου έκανε πολύ καλή εντύπωση, παρ’ όλη την απαισιοδοξία του ή μάλλον εξαιτίας ακριβώς αυτής της θλίψης που κατέγραφε με τόση μαεστρία. Όμως όταν ξεκίνησα τον “Αναρχικό τραπεζίτη” γρήγορα απογοητεύτηκα. Όχι λογοτεχνικά. Η γραφή του ήταν απλή και άμεση, κατά τη γνώμη μου εντυπωσιακή. Μα το περιεχόμενο, αυτά που έλεγε ο συγγραφέας μιλώντας μέσω του πρωταγωνιστή, μου φάνηκαν κάπως... Δεν ήταν το γεγονός ότι διαφωνούσα μαζί του. Είχα την έντονη εντύπωση πως, σκόπιμα, διαστρέβλωνε τον ορισμό της αναρχίας, περίπου όπως έκαναν οι μοναρχικοί εκείνης της εποχής. Μήπως η λέξη σκόπιμα είναι υπερβολική; Μπορεί...

Βόλτα στον Άγιο Παντελεήμονα

Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα πήγαινα να ακούσω Νταλάρα, κι όμως πήγα. Στη συναυλία της Αρχιεπισκοπής (!) με το μέγαρο μουσικής στον Άγιο Παντελεήμονα.

ΕΛ.ΑΣ

Η ΕΛ.ΑΣ ακριβώς μετά την σημερινή πορεία παίζει κυνηγητό με τα 15χρονα, ορμώντας μέσα στο μετρό (Σύνταγμα) και κυνηγώντας τον κόσμο στις σκάλες (!)

Αθεΐα και δόγμα

“Άθεος σημαίνει δογματική άποψη. Ότι δεν υπάρχει Θεός, τελεία και παύλα. Που το ξέρεις δηλαδή εσύ ρε φίλε και τελικά, μήπως δεν διαφέρεις και τόσο από τους θρήσκους; Μπορεί να μην είμαι σίγουρος αν υπάρχει Θεός ή όχι (αγνωστικισμός). Η μπορεί να πιστεύω πως υπάρχει μια ανώτερη δύναμη, μόνο που δεν νομίζω να είναι ακριβώς έτσι όπως τα λένε οι θρησκείες (άθρησκος). Μα όχι άθεος, μιας και είναι ένα ακόμη δόγμα.”

Το δόγμα σαν τρόπος σκέψης και η θρησκεία

“Ο Χριστιανισμός στην θεωρία είναι καλός. Τα προβλήματα ξεκινούν από την κακή εφαρμογή στην πράξη, απ’ τους ανθρώπους.” Αυτή η φράση έχει μια λογική. Όταν μαθαίνουμε για βασανιστήρια που έχουν γίνει με την ανοχή (ή ακόμη και στο όνομα) της επίσημης εκκλησίας, συνήθως κατηγορούμε συγκεκριμένους ανθρώπους. Ίσως και την εκκλησία σαν θεσμό. Ποτέ όμως την ίδια την θρησκεία, σαν δόγμα. Στο κάτω κάτω δεν υπάρχει καμιά εντολή που να λέει “Βασανίστε τους αιρετικούς” ή “Μεγαλώστε την περιουσία σας με κάθε μέσο”. Άρα λοιπόν πρέπει να φταίνε μόνο οι άνθρωποι. Ή μήπως όχι;

Γιάννης Μαρίνος, ο Πικάσο και το Βήμα

Μερικά σχόλια, πάνω σε ένα απαράδεκτο άρθρο¹ του δημοσιογράφου, πρώην ευρωβουλευτή και επίτιμου διδάκτωρα του Α.Π.Θ Γιάννη Μαρίνου, όπου παραθέτει λόγια που (ψευδώς) αποδίδονται στον Πικάσο, χωρίς προφανώς να μπει στον κόπο να ερευνήσει στοιχειωδώς τις πηγές του.